شاید ...

مژگان خود را بر هم می زنم، 

چشم بر روی روشنایی می بندم ، 

شاید که نور در پس دیدگان بسته ی من باشد ، 

شاید ...

چرا؟

سرم پر از سؤال هایی است که با چرا شروع می شود و با علامت سؤال پایان پیدا می کند و هیچ گاه نیز به جواب نمی رسد ؟!!!

...

خیلی اوقات بهترین احساساتی که داریمو توی قفسه های قلبمون زندانی می کنیم و می گذاریم تا خاک بخورن و از اونها هیچ استفاده ای نمی کنیم !

آبی ...

گونه را زشبنم خالی می سازم و دل را زعشق تهی، 

     سوار به درشکه ای به سرزمینی دیگر پای می گذارم، 

                            به جایی که در آن نشانی نباشد از بی وفایی، 

                                          به آن جا که رنگ آسمان و دل ها یکی است:

                                                                                           آبی،       آبی،         آبی.

رنگ های تکراری

دوست دارم که زندگی کنم با یک رنگ جدید،

 اما حیف که تمام رنگ ها تکراری شده اند.