در سکوت ...

در سکوت به خلوت گزیده ام ، 

لب هایم لرزان از گفتن دوباره ی حدیث عشق و دوست داشتن است ، 

لرزه ی شانه هایم بر دیوارهای سرد، گرمی نمی یابد ، 

من به دنبال شور و هیاهوی روزهای تو در احوال گذشته گریانم ، 

مرا دریاب که باز هم غرق در روزهایم .

دوباره باید از احساس نوشت ...

آنچه معمولاً ما را به تدریج سست می کند و 

خوشبختیمان را مسموم می سازد این است که:

 احساس میکنیم به زودی خسته می شویم و

 به پایان آنچه برایمان جذاب است خواهیم رسید.

" پیر تلهارد دوشاردن"

دلخوشی ...

دلخوشی روزهایم در هوایت نفس کشیدن بود،

 بی هوا شده ام در این روزهای بی نفس

معجزات آنی هستند ، نمی توان آنها را از پیش طلبید. 

آنها معمولاٌ در لحظاتی غیر منتظره ،

برای کسانی که به هیچ وجه در انتظارش هم نیستند روی می دهد.

" کاترین آن پرتر "