شاید روزی دیگر...

شاید که روزی دیگر خنده بر این لبان خشکیده از احساس جاری شود و طراوت ببخشد این سیمای سرد را.

نخستین نیکی به دیگران روی باز و خندان است.

حضرت علی (ع )

سهم تو

وقتی که با تمام نگاه ها هم تحقیر می گردی،‌باز نمی دانی که سهم تو از زندگی چیست!!!

چه کنم؟

چشمانم دیگر یارای اشک ریختن ندارد، قلبم نیز دیگر توان دور بودنت را ندارد، حال تو بگو من با این چشمان منتظر و قلب بیقرار چه کنم؟

درون من

سکوت می کنم ، اما در درونم آتشفشانی از احساس می جوشد، به گذشته می اندیشم و به جوشش این کوه، و نگاه می کنم به امروز و به خاموشی گزیدن قلبم از التهاب و شور.