ستاره باران من

گونه هایم ز ستاره پر است انگار که صورتم کهکشان آتش است،

خون درون صورتم به موج و حرارت افتاده و تنم به تب و گرمای فراق از تو افتاده ،

دیگر گریزی نیست ازاین درد که از سینه بر میخیزدو بر قلب خنجر می کشد .

دلتنگی مادر

من مامانمو میخوام

حالا من چیکار کنم 

فردا پس فردا میاد

من که نیستم

حالا چیکار کنم؟!!!!!!!!!!!!!  

آخه فردا  پس فردا امتحان دارم

.

.

.

.

.

.

.

(داداش کوچولو)  

.

.

.

.

.

.

.

از دست این داداش کوچیکه ،صفحه وبلاگمو خالی دیده شروع کرده به دردو دل

به دل نگیرید بزرگ میشه یادش میدیم فضولی نکنه

سکون

تنم به چنگال درد اسیر گشته، 

                           ذهنم از حرکت ایستاده است، 

                                                          در اطرافم چه می گذرد؟

من نمی دانم.

خستگی را با خود به این سو و آن سو می کشانم، 

                                                         مرا فریادرسی از این جسم تب آلوده نیست.

کسی ندای کمک خواستن مرا نمی شنود، 

                                                        من شکسته در خویشم و به کام بلا افتاده ام،

 بیهوده در این مرداب تکاپو می کنم و خود را بیشتر اسیر می سازم.

مهربان ...

دستان ابرشمیت را به دستانم بسپار،

                                          نوازشم کن و دامن از من مگیر،

                                                                         مانند همیشه نیازم را با بی نیازیت بپوشان 

                                                                                                                     و بر من سخت مگیر مهربان من

تنهایی

دوست داشتنم روزگاری تنها با توبودن بود ،

امّا ....

 امروز تنها  و تنها تنهاییست .