جا مونده های دوست داشتنی

دیروزی داشتم خونمونو جمع و جور میکردم رفتم سراغ کمدمون، وای یه لباسهایی رو در آوردم یادشون بخیر ، چقدر اون زمانا دوست داشتم یه مهمونی بشه بپوشمشون،کفش هایی رو پیدا کردم  که وای یادمه با چه شوق و ذوقی خریده بودم واسه عروسی اون یکی دختر عمو که خیلی دوستش دارم یا اون مانتویی که سوغاتی مامان بود وقتی رفته بود سفر.

فکر نکنید من کمدم کمد آقای گوپیه اما اینا اون چیزهاییه که همه ی ما داریم و به یه شکلی تو کمد هممون هست ، از اون چیزهایی که دوستشون داریم و با اینکه قدیمی شدن یا حتی دیگه هیچ بنی بشری اون مدلشو نمی پوشه بازم نمیندازیم که بره ،فقط به این خاطر که یه جورایی ازشون خاطره داریم، فقط هم منحصر به لباسو کفش نمی شه گاهی از یه شیشه عطر خالی گرفته تا یه گلی که تو فلان روز تولدمون دوست جونمون تقدیممون کرده ، به هر حال عالمی داره این خاطرات قدیمی