سحر

خیلی وقت ها دل آدم می گیره ، گاهی تنهایی بهترین مرحمه و گاهی هم حضور یه دوست خوب تو زندگی آرامش بخش ترین چاره برای رها شدن از گذشته هاست. 

اینو برای دوست خوبم سحر می نویسم که همیشه یادم می ندازه که تنها نیستم و زندگی در جریانه. 

سحرم ممنون که آرامشو به من دادی ، دوست دارم دوست خوبم 

کاش تمام دوستای جدیدم هم مثل سحر باشن

یه شروع تازه

سلام به همه دوستای ناز 

روزی که شروع کردم به نوشتن این صفحه فکر کردم که اگه فقط خط خطی های دلمو بنویسم بهتره، اما الان که فکر می کنم می بینم که یه ارتباط یه طرفه هیچ خوب نیست ، پس دوست دارم من برای شما بنویسم و شما هم برای من  ، راستش من دلم می خواد دوستای جدید پیدا کنم شما چطور یه دوست جدید نمی خواید؟

دلتنگی

کوچه های دلتنگی  من خیس از اشک های سرد من است.

یک خط خطی تازه

وقتی که جدایی لحظه هامو پر می کنه، زندگی با همه ی تنهاییاش پیش روم قرار میگیره،همه چیز وزن پیدا می کنه ، حتی ثانیه ها هم برای عبور مکث می کنن،تمام حال و هوات بیقراریه که با لمس تک تک ذرات وجودت تو رو به حقیقت نزدیکتر می کنه، گاهی حتی شراره های تولد یافته ی قلبت که توی چشمات جون میگیره هم نمی تونه تمام احساسی که داری رو ترسیم کنه،گاهی فقط یک صدا میاد و اون هم تنها نوای شکستن احساسیه که آرامش بخش روح و جسمت بوده