یه روز به یادمونی .....

اومدم زودی پست بزارم برم داره دیرم میشه، از یه ساعت پیش اومدم پست بزارم که درگیر جواب دادن و خوندن پست های زیبای دوستان شدم

دیروز مهمونی بود خونه یه دوست جون ناز به اسم سحر خانمی خودم، نمیدونید با چه سرعتی خودمو رسوندم خونشون حالا بماند که برای چی بود، انقدر خونه رویایی و قشنگی داشت آدم دلش میخواست از اون خونه ها داشته باشه، همه اینا خوب بود تا اینجا که مامان جونی زحمت برگشتمو کشید اما چشمتون روز بد نبینه، ماشینمون وسط راه جوش آورد اونم توی اتوبان، نزدیکه 2 ساعت ما تو خیابون درگیر شدیم تا بالاخره با هزار نذر و نیاز ماشین بیچاره مارو رسوند خونه.

همه اتفاق های بالارو واسه این گفتم که یادآوری کنم وقتی یه ماشین میبینید کنار اتوبان خراب شده به جای اینکه براش بوق بزنید و چراغ بدید، یه نیش ترمز بزنید شاید کمک بخواد، دریغ از یه نفر که کمک کنه واقعاً که معرفت ما آدمها کجا رفته؟!!!

از اینها که بگذریم

قسمت خوبش اما مهمونی بود که خیلییییییییییی خیلی خوش گذشت، جای همه کسایی که نیومدن هم خالی.

وای وای دیرم شد برم تا ناظر و کارفرما اخراجم نکردن